Od 1 kwietnia 2014 r. zakwalifikowanie pojazdu samochodowego jako pojazdu, od nabycia (importu, leasingu, WNT) którego przysługuje odliczenie tylko 50 proc. podatku (i jednocześnie w przypadku którego tylko 50 proc. podatku od kosztów eksploatacyjnych podlega odliczeniu) jest w zasadzie równoznaczne z przyznaniem, że ten samochód służy podatnikowi nie tylko do działalności gospodarczej.
Zobacz: Od 1 kwietnia zmiany w odliczaniu VAT od samochodów z kratką >>
W przepisach obu ustaw o podatku dochodowym nie ma żadnych regulacji odnoszących się bezpośrednio do tej kwestii. Można się jednak obawiać tego, że określona kwalifikacja samochodu na gruncie przepisów ustawy o VAT spowoduje niekorzystne skutki na gruncie podatku dochodowego. Zauważyć bowiem należy, że dotychczas określone samochody były wyłączone z możliwości odliczenia całego podatku z uwagi na ich cechy konstrukcyjne. Okoliczność, że nie cały podatek podlegał odliczeniu nie miała natomiast (formalnie rzecz biorąc) żadnego przełożenia na sposób użytkowania samochodu.
W związku z powyższym powstaje pytanie, jak taki samochód będzie mógł być potraktowany w kontekście definicji środków trwałych. Zgodnie z przepisem art. 16a ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22a ustawy o PIT, środkami trwałymi są m.in. środki transportu stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
W związku z tym pojawiają się interpretacje, zgodnie z którymi środkami trwałymi są tylko i wyłącznie składniki majątkowe wykorzystywane wyłącznie do działalności. Tak przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 21 lutego 2013 r., ITPB1/415-1261/12/WM: „Ustawodawca nie dopuszcza możliwości wykorzystywania do celów prywatnych samochodu wprowadzonego do ewidencji środków trwałych (...) Wobec powyższego, oceniając możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowego samochodu osobowego stwierdzić należy, że korzystając z samochodu osobowego do celów prywatnych, Wnioskodawczyni nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych, gdyż jak wskazano powyżej, jednym z zasadniczych warunków dokonywania odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego stanowiącego środek trwały w działalności gospodarczej jest wykorzystywanie go wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą".
W związku z powyższym może się okazać, że organy podatkowe będą kwestionować możliwość zaliczenia do kosztów odpisów amortyzacyjnych z tytułu używania przedmiotowego samochodu.
Nie jest także jasne, jakie mogą być konsekwencje używania takiego samochodu na podstawie umowy leasingu. Wprawdzie zgodnie z art. 17b ust. 1 in principio ustawy o CIT, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego. Jest jednakże pytanie, czy wówczas organy podatkowe nie byłyby skłonne do dzielenia kosztów uzyskania przychodów z uwagi na to, że koszty leasingu służyłyby działalności gospodarczej oraz innych celom.
Jednoznaczne odpowiedzi na te wątpliwości dadzą podatnikom dopiero najbliższe miesiące.
Zobacz także:: Przedsiębiorcy stracą pełne odliczenie VAT od części do aut >>
Nowe zasady odliczania VAT od aut firmowych zniechęcą przedsiębiorców
Komentarz pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego