Pytanie
Od 1 stycznia 2015 r. zmodyfikowana jest treść art. 12 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f. Na podstawie nowo dodanego ust. 2a, pracownik, który korzysta z samochodu służbowego na potrzeby prywatne uzyska przychód podatkowy w kwocie, odpowiednio: 250 zł miesięczne jeżeli pojemność silnika samochodu nie przekroczy 1600 cm3, 400 zł miesięcznie, gdy będzie korzystał z samochodu o pojemności wyższej niż 1600 cm3. Dodatkowo prawodawca zastrzegł, że w przypadku, gdy pracownik korzysta z pojazdu częściowo odpłatnie przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością przychodu z nieodpłatnego świadczenia, a kwotą płaconą przez pracownika. To oznacza, że skoro kwoty płacone przez pracowników odpowiadają wartościom przychodów zryczałtowanych definiowanych przez prawodawcę, to od 2015 r. pracownicy nie będą uzyskiwali przychodu. Prawodawca nie precyzuje czy "wykorzystywanie" pojazdu obejmuje koszty paliwa zużywanego na potrzeby prywatne pracownika. Biorąc jednak pod uwagę to, że cena najmu samochodu nie obejmuje paliwa zużywanego do takiego pojazdu, jak również ze względu na to, że większość pracodawców nie godzi się na to by pracownik w nieograniczony sposób korzystał z paliwa nabywanego przez pracodawcę na potrzeby prywatne, moim zdaniem należy przyjąć, że pojęcie "wykorzystywanie" nie obejmuje paliwa.
Czy w związku z powyższym zakup paliwa do samochodu służbowego wykorzystanego do celów prywatnych powinien być potraktowany jako przychód podatkowy dla pracownika (opodatkowany 18 proc. lub 32 proc.), czy też jako koszt całkowity zakupu paliwa do zwrotu przez pracownika w 100 proc.?
Odpowiedź
Moim zdaniem rozwiązaniem optymalnym jest w tym przypadku wprowadzenie zasady, że pracownik ma obowiązek sam ponosić koszty eksploatacji samochodu służbowego do celów prywatnych, zaś firma (pracodawca) ani tych kosztów nie ponosi, ani ich nie refunduje. W takim przypadku nie będziemy mieli do czynienia z przychodem dla pracowników (bowiem pracownicy formalnie takiego świadczenia nie będą otrzymywać).
Uzasadnienie
Od 1 stycznia 2015 r. wprowadzono do ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f., przepisy określające zasady określające sposób ustalania zryczałtowanej wysokości przychodów z tytułu świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu możliwości używania samochodów służbowych do celów prywatnych.
Zobacz: Użytkowanie aut służbowych do celów prywatnych od stycznia 2015 roku >>
Dotychczas w zasadzie nie ulegało wątpliwości, że przychód w tej sytuacji powstaje (wszak mieliśmy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem dla pracowników), problemem było określenie wysokości tego przychodu. Właśnie tę kwestię ma rozstrzygać dodany do u.p.d.o.f. przepis art. 12 ust. 2a i kolejne u.p.d.o.f.
Przepis art. 12 ust. 2a u.p.d.o.f. stanowi, że wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.
Z kolei w myśl art. 12 ust. 2b u.p.d.o.f. w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych wyżej.
Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2c u.p.d.o.f. jeśli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną w jeden z powyższych sposobów i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
Tak więc w zależności od tego, czy pracownicy spółki mogą użytkować samochodu przez cały miesiąc, czy też przez część miesiąca, należałoby ustalić przychód albo w kwocie stałej – odpowiednio 250 zł, bądź 400 zł, albo też w kwocie 8,33 zł, bądź 13,33 zł za każdy dzień używania samochodu.
Istotnie – w praktyce zdążył już powstać problem, czy zryczałtowana wysokość przychodu z tytułu świadczenia, o którym mowa, obejmuje:
- tylko możliwość eksploatacji samochodu;
- również ponoszone za pracownika koszty eksploatacji.
Kwestia ta może istotnie wywoływać wątpliwości, jednakże wiele przemawia za tym, że zryczałtowany przychód z tytułu, o którym mowa, obejmuje tylko i wyłącznie samą możliwość używania samochodów (bez ponoszenia kosztów eksploatacji).
Wydaje się, że rozwiązaniem optymalnym jest w tym przypadku wprowadzenie zasady, że pracownik ma obowiązek sam ponosić koszty eksploatacji samochodu służbowego do celów prywatnych, zaś firma (pracodawca) ani tych kosztów nie ponosi, ani ich nie refunduje. W takim przypadku nie będziemy mieli do czynienia z przychodem dla pracowników (bowiem pracownicy formalnie takiego świadczenia nie będą otrzymywać).
Odpowiedź pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego