Tak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 30 września 2016 r.
Przedsiębiorca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przede wszystkim zajmuje się: prowadzeniem treningów personalnych, udzielaniem konsultacji żywieniowych, tworzeniem planów treningowych oraz przygotowywaniem podopiecznych do udziałów w zawodach sportowych. Przedsiębiorca dokonuje również zakupu specjalistycznego obuwia sportowego i odzieży sportowej. W związku ze świadczonymi usługami nabywa także sprzęt fitness. Z racji tego, że treningi są prowadzone w różnych obiektach sportowych np. siłownia, studio fitness, przedsiębiorca ponosi opłaty za wstęp na te obiekty. Opłaca również udział w zawodach sportowych. W przyszłości zamierza brać udział w zawodach poza granicami kraju, w związku z którymi będzie ponosił wydatki związane z dotarciem w dane miejsce oraz z zakwaterowaniem. Przedsiębiorca pytał, które z powyższych wydatków mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jego zdaniem wydatki na zakup sportowej odzieży, obuwia oraz sprzętu, karnetów i wejść na obiekty sportowe/zawody dla samego przedsiębiorcy oraz jego klientów stanowią koszty uzyskania przychodów.
Minister finansów uznał, że stanowisko przedsiębiorcy jest prawidłowe. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby osoba prowadząca działalność gospodarczą mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dany wydatek, muszą zostać łącznie spełnione następujące warunki:
- musi być on poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu
- nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- musi być należycie udokumentowany.
Ustawa o PIT nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, chcąc uznać poniesione wydatki za koszty uzyskania przychodów, powinien kierować się zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem a możliwością późniejszego osiągnięcia przychodu. Dokonując powyższej kwalifikacji musi pamiętać, aby dane wydatki nie znalazły się w katalogu wydatków wykluczonych z podatkowych kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ust. 1 tej ustawy.
Mając powyższe na względzie, z ww. zastrzeżeniami, przedsiębiorca może:
- zakupić odzież sportową i obuwie sportowe przeznaczone dla klientów, oznaczone logiem jego firmy;
- zakupić sprzęt sportowy wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. maty, piłki gimnastyczne, gumy i inne akcesoria fitness, rowery sportowe – górskie i szosowe, narty, deski snowboardowe, płetwy pływackie, akcesoria do urozmaicenia i prowadzenia specjalistycznych treningów pływackich (w ilości uzasadnionej rodzajem i rozmiarem, czy też częstotliwością świadczonych usług);
- zakupić karnety wstępu na baseny, czy do klubów fitness, których cena wkalkulowana jest w cenę świadczonych przez przedsiębiorcę usług;
- ponosić opłaty za udział w zawodach sportowych zarówno w kraju jak i za granicą oraz koszty transportu i zakwaterowania zarówno samego przedsiębiorcy jak i jego klientów, które wkalkulowane są w cenę świadczonych przez przedsiębiorcę usług;
a dane wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Katowicach z 30 września 2016 r., nr IBPB-1-1/4511-381/16-3/BK.
