Ogromna liczba wpłat na poczet zobowiązań podatkowych jest obecnie dokonywana za pośrednictwem rachunków bankowych należących do innych podmiotów. Obecne przepisy Ordynacji podatkowej wskazują na brak możliwości zapłaty zobowiązania podatkowego przez osobę trzecią, zmuszając organy podatkowe do wyjaśnienia tytułu wpłaty i zwrotu na rachunek wpłacającego, jeżeli okaże się, że wpłacone pieniądze nie były własnością podatnika. Równolegle jednak organy te zmuszone są do podjęcia działań egzekucyjnych w stosunku do tych podatników, którzy przekonani są o braku zaległości podatkowych poprzez wykonanie ich zobowiązania przez inną osobę.

W projektowanych przepisach proponuje się przyjąć domniemanie, że zapłata podatku przez podmiot inny niż zobowiązany do zapłaty, jeżeli dotyczy kwoty podatku do 1000 zł i treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do jej przeznaczenia na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika. Zapłata podatku w wysokości 1.000 zł przy spełnieniu powyższych przesłanek nie powinna być przedmiotem czynności sprawdzających. Wprowadzenie ww. limitu kwotowego jest konsekwencją tego, że zapłata przez inny podmiot niż zobowiązany jest wyjątkiem od zasady, że zapłata następuje bezpośrednio przez zobowiązanego. Ponadto zachowanie kwoty granicznej podatku w wys. 1.000 zł może zabezpieczyć system poboru podatków przed możliwymi nadużyciami w tym zakresie, pozwalając na przeprowadzenie w przyszłości analizy pod kątem ewentualnego rozszerzenia zakresu tego instrumentu.

W praktyce zapłata podatku podatnika z jego środków często dokonywana jest przez osoby z bliskiej rodziny podatnika. W związku z tym proponuje się, aby zobowiązanie podatkowe wygasało także poprzez zapłatę dokonaną przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. przez małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę (bez limitu kwotowego). Proponuje się przyjąć domniemanie, że zapłata podatku przez ten podmiot następuje ze środków podatnika, jeśli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do jej przeznaczenia na zobowiązanie podatnika.

Zobacz też: Rząd przyjął projekt zmian w Ordynacji podatkowej >>

Tekst pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego