W przedmiotowej sprawie podatnik nabył budynek mieszkalny. Budynek ten zajmował wraz z konkubiną oraz wspólnym małoletnim dzieckiem. Po tym jak konkubinat się rozpadł, podatnik postanowił sprzedać budynek a za uzyskane środki chce kupić trzy lokale, w tym dwa dla siebie a jeden dla małoletniego syna, w którym będzie mieszkał z matką (byłą konkubiną).

Istota sporu w przedmiotowej sprawie pomiędzy podatnikiem a fiskusem sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy wydatki na nabycie odrębnej własności lokalu w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych małoletniego dziecka podatnika są traktowane, jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, a w rzeczy samej, czy dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości jest wolny od podatku dochodowego.

Zdaniem podatnika, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości i przeznaczony na zakup trzech lokali mieszkalnych (celem zapewnienia potrzeb mieszkaniowych własnych, w tym dla małoletniego dziecka) korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Zdaniem fiskusa podatnik nie korzysta ze zwolnienia, ponieważ w lokalu zakupionym dla małoletniego syna nie będzie faktycznie realizował swoich potrzeb mieszkaniowych.

Sprawa trafiła do WSA w Szczecinie. Zdaniem sądu fiskus prawidłowo wskazał, iż wydatki na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych innych osób, w tym przypadku dziecka podatnika, nie mieszczą się w pojęciu "zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych" objętych dyspozycją przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. W takim przypadku podatnik nie dąży bowiem do zrealizowania swojej potrzeby mieszkaniowej, ale realizuje taką potrzebę w stosunku do konkubiny i dziecka.

Tym samym sąd uznał, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, jednak nie w celu zamieszkiwania w tym lokalu, lecz celem zapewnienia potrzeb mieszkaniowych konkubiny podatnika i jego małoletniego dziecka nie spełnia warunku zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Wyrok WSA w Szczecinie z 21 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 350/14

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego