Spółka jawna zatrudniała na podstawie umowy o pracę pracownika na czas nieokreślony. W 2014r. spółka złożyła pracownikowi oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy, z winy tego pracownika, czego następstwem był proces sądowy o odszkodowanie. Spółka i pracownik zawarli ugodę sądową, na podstawie której spółka była zobowiązana do zapłaty na rzecz pracownika odszkodowania. Został także zmieniony sposób rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na rozwiązanie umowy za porozumieniem stron.


Wspólnik spółki jawnej uznał, że te odszkodowanie będzie stanowić koszt uzyskania przychodu u niego w wysokości proporcjonalnej do jego udziału w zysku spółki.
 

Dyrektor Izby Skarbowej, udzielając indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, zanegował stanowisko wspólnika spółki, ponieważ w ocenie organu zapłacenie odszkodowania nie przynosi żadnego przychodu spółce.
 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (I SA/Bk 259/15) podzielił twierdzenia wspólnika spółki. WSA powołał się na wyrok NSA (II FSK 1122/12), w którym wyrażono pogląd, że odszkodowanie zapłacone na mocy ugody sądowej ma swoją podstawę prawną w przepisach prawa pracy i stanowi ekwiwalent należności przysługujących pracownikowi od pracodawcy z tytułu rozwiązania umowy o pracę. Sąd pierwszej instancji wyciągnął wniosek, iż wypłatę odszkodowania należy traktować tak samo jak wypłatę wynagrodzenia i w związku z tym stanowi koszt pracodawcy. WSA, konkludując, stwierdził, że pomiędzy wypłatą odszkodowania a stosunkiem pracy istniał bezpośredni związek.
 

Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 3304/15) uchylił wyrok WSA i oddalił skargę. NSA przywołał definicję wynagrodzenia wynikającą z przepisów kodeksu pracy, według której jest to świadczenie ekwiwalentne za wykonywaną pracę, zależne od jakości wykonanej pracy i wyrażone w pieniądzu oraz wypłacane okresowo. Natomiast co do odszkodowania, NSA podkreślił, że jest to świadczenie wypłacane jednorazowo i nie ma związku z ekwiwalentnością, ale z sankcyjnym charakterem za nieprzestrzeganie regulacji kodeksu pracy. Odszkodowanie pełni rolę zabezpieczenia praw pracowniczych i ma na celu spowodowanie dolegliwości pracodawcy. Ponadto sąd drugiej instancji powołał się na wyrok II FSK 2704/12, który co prawda zapadł na tle art. 15 ustawy o CIT, ale tezy wywiedzione w tym orzeczeniu można analogicznie odnieść do art. 22 ustawy o PIT.
 

Anna Olbrych