Przepisy dotyczące miejsca świadczenia usług stanowią normy kolizyjne i w związku z tym wytyczają granice pomiędzy właściwościami państw członkowskich. Ich celem jest uniknięcie podwójnego opodatkowania, jak i jego całkowitego braku. Pojęcia użyte w tych przepisach powinny być zatem interpretowane jednolicie w całej Unii, w sposób umożliwiający pewną, prostą i praktyczną kwalifikację prawną. Jest to o tyle istotne, że kwestia miejsca świadczenia konkretnej usługi może być przedmiotem równoległych postępowań przed sądami różnych państw członkowskich.

W celu zapewnienia jednolitego sposobu opodatkowania świadczenia usług związanych z nieruchomościami uznano, że należy zdefiniować pojęcie nieruchomości oraz określić rodzaj związku z nieruchomościami i podać niewyczerpujący wykaz przykładowych transakcji uznanych za usługi związane z nieruchomościami. Dodatkowo uznano za konieczne wyjaśnienie sposobu opodatkowania świadczenia usług polegających na udostępnianiu usługobiorcy sprzętu służącego do przeprowadzania prac dotyczących nieruchomości.

W związku z powyższym, w celu zapewnienia spójności, efektywności oraz pewności przepisów VAT dotyczących opodatkowania świadczenia usług związanych z nieruchomościami (zlokalizowanymi w ramach UE) pewne wypracowane praktyki oraz wskazówki Komitetu VAT zostały usankcjonowane w postaci unijnego rozporządzenia. W rezultacie powyższego, 1 stycznia 2017 r. wchodzi w życie rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 1042/2013 z 7 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług. Przepisy rozporządzenia nie wymagają implementacji do porządków prawnych poszczególnych państw członkowskich, ponieważ rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich automatycznie.

Wspomniane przepisy stanowią pewien zbiór wypracowanej na przestrzeni lat, m.in. w orzecznictwie TSUE, praktyki w zakresie identyfikacji usług związanych z nieruchomościami. Tym samym wydaje się zasadne aby podatnicy mogli stosować reguły w nich zawarte czy korzystać z przykładowych katalogów usług stanowiących usługi związane z nieruchomościami jako pomocnicze przy interpretacji przepisów obowiązujących także przed 1 stycznia 2017 r.

Więcej na temat unijnych reguł ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami w komentarzu praktycznym Łukasza Postrzecha opublikowanym w Vademecum Głównego Księgowego