Sporządzenia szczególnej dokumentacji podatkowej wymagają transakcje z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz transakcje, w związku z którymi zapłata należności wynikająca z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową – po przekroczeniu kwotowo określonych limitów.
Przez pojęcie transakcji należy rozumieć umowę lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub tymi samymi partnerami, przedmiotem której lub których jest dobro lub dobra, a także usługi, jeżeli objęte są jedną ceną. Oznacza to, że transakcją w rozumieniu tych przepisów może być np. umowa nabycia lub sprzedaży jednego dobra, umowa sprzedaży szeregu dóbr lub wykonania szeregu usług, dla których określono łączną cenę, wieloletnia umowa dostawy za określoną cenę danego dobra lub szeregu dóbr bądź usług. Transakcją jest również wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej. Transakcje obejmują bowiem wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr i usług.
Wartość transakcji ustala się w kwocie brutto, tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług. Obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje transakcję lub transakcje, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość określonych w ustawie kwotowych limitów:
- 30.000 euro, 50.000 euro lub 100.000 euro, w zależności od rodzaju transakcji i kapitału zakładowego, w przypadku podmiotów powiązanych, oraz
- 20.000 euro, w przypadku wypłat na rzecz podmiotów z krajów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (art. 9a ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Przykład
Spółka z o.o. A jest powiązana ze spółką z o.o. B w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 1 updop. Spółka A na podstawie umowy świadczy na rzecz spółki B usługi, których wynagrodzenie za każdą z usług jest ustalane odrębnie i wynosi w roku podatkowym:
usługi księgowe o wartości 15.000 euro,
usługi z zakresu HR o wartości 20.000 euro oraz
usługi doradztwa prawnego o wartości 25.000 euro.
W powyższym przykładzie wystąpiły 3 transakcje:
1) transakcja świadczenia usługi księgowej o wartości 15.000 euro,
2) transakcja świadczenia usługi z zakresu HR o wartości 20.000 euro,
3) transakcja świadczenia usługi doradztwa prawnego o wartości 25.000 euro.
Łączna kwota rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym przekroczyła limit 30.000 euro w roku podatkowym. W konsekwencji, Spółki A i B mają obowiązek sporządzenia dokumentacji na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy o CIT dla każdej z transakcji.