Spółka jest bankiem komórek macierzystych. Jej działalność m.in. polega na testowaniu, zamrażaniu oraz przechowywaniu komórek, które są pobierane z krwi pępowinowej. Komórki mogą w razie potrzeby służyć przywracaniu zdrowia nie tylko dawcy, ale – w przypadku zgodności genetycznej – także innych osób.
Bank uważał, że przysługuje mu prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Przepis ten odnosi się do świadczenia usług przechowywania krwi pępowinowej, wpisanej do publicznego rejestru, która w razie możliwego późniejszego zachorowania dawcy lub innej osoby może zostać wykorzystana w leczeniu.
Swoje stanowisko spółka argumentowała stwierdzeniem, że spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania tego zwolnienia, ponieważ:
- usługi będą wykonywane przez podmioty lecznicze,
- zakres usług obejmuje opiekę medyczną służącą profilaktyce,
- została umieszczona informacja o krwi pępowinowej w publicznym rejestrze.
Minister finansów zanegował stanowisko banku. W ocenie organu wykorzystanie komórek macierzystych do celów medycznych ma charakter czysto hipotetyczny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny (III SA/Wa 153/15) podzielił pogląd fiskusa. WSA przyznał, że usługa polegająca na pobieraniu i przechowywaniu komórek macierzystych z krwi pępowinowej nie ma celu profilaktycznego i terapeutycznego.
15 marca br. Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 750/16) podzielił zdanie organu podatkowego i WSA. Sąd położył nacisk na odpłatność świadczenia usług przez spółkę i podkreślił, że ta okoliczność odróżnia od powszechnych banków. Zdaniem NSA, zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT dotyczy usług publicznoprawnych, a jego interpretacja powinna być ścisła i zgodna z celami usług medycznych. Usługi świadczone przez bank mają tylko zapewnić cel dostępności i dopiero przy zaistnieniu potrzeby u konkretnego pacjenta przy konkretnym schorzeniu może zostać zrealizowany cel opieki medycznej.
