Model dojścia do zawodu (zdobycia uprawnień) doradcy podatkowego nie zmienił się znacząco po tzw. deregulacji. Deregulacją objęto bowiem nie tyle sam zawód, co niektóre czynności dotychczas zarezerwowane m.in. dla doradców podatkowych (usługowe prowadzenie ksiąg).

Zobacz: Czynności doradztwa podatkowego nie tylko dla doradców >>

Sam zawód doradcy podatkowego – jako profesja zaufania publicznego – nadal pozostaje zawodem regulowanym. Przejawem tego jest konieczność spełnienia określonych wymagań formalnych przez kandydata do zawodu. Nie zmieniły się one w sposób znaczący po wejściu w życie kolejnej transzy tzw. deregulacji, co nastąpiło 11 sierpnia 2014 r.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 6 ust. 1 ustawy. o doradztwie podatkowym – dalej u.d.p., na listę doradców podatkowych wpisuje się osobę fizyczną, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
– ma pełną zdolność do czynności prawnych;
– korzysta z pełni praw publicznych;
– jest nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego;
– posiada wyższe wykształcenie;
– odbyła w Polsce sześciomiesięczną praktykę zawodową;
– złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego;
– wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od zdania egzaminu.

Jedyną zmianą w porównaniu z poprzednio obowiązującymi przepisami jest skrócenie czasu trwania praktyki zawodowej z dwóch lat do sześciu miesięcy. Dodatkowo – o ile wcześniej - praktyka zawodowa była odbywana w urzędach i w izbach skarbowych, w urzędach kontroli skarbowej, u doradców podatkowych lub w spółkach doradztwa podatkowego, natomiast w obecnym stanie prawnym praktyka ma być odbywana tylko u doradców podatkowych lub w spółkach doradztwa podatkowego.

Zobacz: Praktyki zawodowe po deregulacji >>

Dodatkowo zmieniono nieco zasady składania egzaminu na doradcę podatkowego:

Po pierwsze – Komisja Egzaminacyjna może zawierać z uczelniami, których jednostki organizacyjne są uprawnione do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk ekonomicznych lub nauk prawnych, umowy określające realizowany przez uczelnię program kształcenia obejmujący zakres wiedzy i umiejętności wymaganych w części pisemnej egzaminu na doradcę podatkowego; kandydat po takich studiach jest zwolniony z części pisemnej egzaminu; musi jednak zdać egzamin ustny;

Po drugie – dotychczas kandydat po zdaniu egzaminu pisemnego mógł w okresie roku przystępować do części ustnej egzaminu, nie częściej jednak niż co 3 miesiące; obecnie (w nowym stanie prawnym) – kandydat może przystępować do części ustnej egzaminu lub powtarzać tę część egzaminu w okresie roku od dnia przystąpienia do części pisemnej egzaminu; nie ma więc obecnie wymogu trzymiesięcznej karencji pomiędzy niezdanymi egzaminami ustnymi; w ciągu roku od zdania egzaminu pisemnego kandydat może podchodzić dowolną liczbę razy do egzaminu ustnego.

Zobacz też: Po deregulacji możliwa zmiana zakresu egzaminu na doradcę podatkowego >>

Komentarz pochodzi z programu Vademecum Doradcy Podatkowego