Skutki związane z brakiem informacji VAT-26 przedstawia Adam Bartosiewicz - ekspert Vademecum Głównego Księgowego.

Jak wynika z przepisów ustawy o VAT podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Informacja jest składana na druku VAT-26. W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji VAT-26, o której mowa, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany.

Ustawodawca penalizuje niedopełnienie obowiązków związanych z VAT-26. Zgodnie z tymi przepisami podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa właściwemu organowi podatkowemu informacji VAT-26 albo składa ją po terminie lub podaje w niej dane niezgodne ze stanem rzeczywistym, dokonując odliczenia podatku niezgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Wypadek mniejszej wagi tych zachowań jest penalizowany jako wykroczenie skarbowe.

Zobacz: Samochód w działalności gospodarczej >>

Zachowania sprawcy opisywane w art 56a kodeksu karnego skarbowego mają trzy formy sprawcze. Polegają one na:

a) niezłożeniu informacji VAT-26 (wbrew obowiązkowi);

b) złożeniu informacji VAT-26 po terminie;

c) podaniu w informacji VAT-26 danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym.

Przewidziana jest także klauzula niekaralności. Nie podlega karze podatnik, który złożył informację VAT-26 po terminie, jeżeli jednak złożenie tej informacji nastąpiło przed dniem:

1) rozpoczęcia czynności sprawdzających w zakresie podatku od towarów i usług;

2) doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego w ramach kontroli skarbowej w zakresie podatku od towarów i usług, a w przypadku gdy nie stosuje się zawiadomienia - przed dniem wszczęcia takiej kontroli lub postępowania, jeżeli nie miał miejsca przypadek wskazany w pkt 1;

3) wszczęcia postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, jeżeli nie miał miejsca przypadek wskazany w pkt 1 lub 2.