Zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) tej ustawy przysługuje wyłącznie pod warunkiem, że pracownik odbywa podróż służbową w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Pracodawca wysyłając pracownika w podróż służbową zobowiązany jest wypłacić pracownikowi dietę oraz inne należności na pokrycie kosztów z nią związanych. W przypadku, gdy pracownik nie jest w podróży służbowej, pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty tychże należności. Zatem, zwrot kosztów noclegu stanowi wówczas świadczenie ze strony pracodawcy na rzecz pracownika, które nie korzysta ze zwolnienia zawartego w wyżej cytowanym przepisie.

Nadmienić jednak należy, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Zatem wartość finansowanego przez spółkę noclegu, z którego będzie korzystać pracownik w związku z koniecznością nocowania poza miejscem swego zamieszkania w celu prawidłowego wykonania czynności służbowych , spółka winna traktować jako jeden ze składników przychodu pracownika ze stosunku pracy i w konsekwencji powinna pobierać oraz odprowadzać z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości ww. świadczenia otrzymanego przez pracownika niebędącego w podróży służbowej stanowiącej ewentualną nadwyżkę ponad kwotę określoną w art. 21 ust. 1 pkt 19 z zastrzeżeniem ust. 14 cyt. ustawy podatkowej.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 kwietnia 2014 r., ILPB1/415-76/14-2/AG

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego