Zdaniem spółki, która wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji, w związku z tym, że okres przechowywania ksiąg podatkowych i dokumentów z lat w których spółka wykazała stratę podatkową należy powiązać z upływem okresu przedawnienia zobowiązania, to termin przechowywania mija po upływie 5-ciu lat licząc od roku w którym spółka złożyła deklarację CIT-8 wykazującą tę stratę. Na przykład księgi roku 2014 w którym wykazana jest strata należy przechowywać do 31 grudnia 2020 roku gdyż wtedy ulegnie przedawnieniu rok podatkowy 2014.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem. stwierdził, że spółka może tą stratę odliczać w zeznaniach podatkowych w latach od 2015 do 2019. Zakładając, że odliczanie straty będzie miało miejsce przez maksymalny dopuszczony ustawą okres, to termin płatności podatku dochodowego za 2019 r. upłynie 31 marca w 2020 r., czyli stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej przedawnienie zobowiązania podatkowego nastąpi z końcem 2025 r. o ile nie wystąpią okoliczności skutkujące przedłużeniem okresu przedawnienia.
Skoro więc z końcem 2025 r. nastąpi przedawnienie zobowiązania podatkowego i do tego czasu możliwe jest zweryfikowanie przez właściwy organ podatkowy straty, którą spółka odliczyła to do tego czasu uzasadnione jest przechowywanie przez Spółkę ksiąg podatkowych i dokumentów za lata w których odliczana strata wystąpiła.
Interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z 25 sierpnia, IBPB-1-2/4510-150/15/AnK
Informacja pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Ordynacja podatkowa. Komentarz
|