Pytanie

Osoba dzierżawi prawo rybackiego użytkowania jeziora (Wp) od Agencji Nieruchomości Rolnych.

Kto powinien deklarować grunty pod wodami tego jeziora do podatku od nieruchomości?

Czy prawo rybackiego użytkowania jeziora przenosi grunty pod wodami tego jeziora w posiadanie tej osoby?

Odpowiedź

Nie, moim zdaniem w przypadku dzierżawy prawa rybackiego użytkowania jeziora nie następuje przeniesienie statusu podatnika podatku od nieruchomości na osobę, która korzysta z takiego prawa.

Uzasadnienie

Udzielając odpowiedzi na pytanie należy wskazać, że na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych – dalej u.p.o.l., podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości.

Biorąc po uwagę powyższe należy stwierdzić, że zasadniczo umowa dzierżawy gruntów zawarta z Agencją Nieruchomości Rolnych przenosi status podatnika na dzierżawcę.

Jednak, moim zdaniem, skutek taki nie występuje w przypadku opisanym w treści pytania. W tej sytuacji mamy bowiem do czynienia ze szczególnym prawem jakim jest dzierżawa prawa rybackiego użytkowania jeziora (obwodu rybackiego). Jeżeli przeanalizujemy taką sytuację dojdziemy do wniosku, że nie ma tutaj miejsca przeniesienie posiadania a jedynie przyznanie uprawnienia do pobierania pożytków, o których mowa w art. 13 ust. 1b ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. Skoro tak, to brak jest podstaw do przyjęcia, iż następuje przeniesienie statusu podatku od nieruchomości dla gruntów znajdujących się pod wodami.

W praktyce prowadzone są spory w tej sprawie ale za powyższą wykładnią wypowiadają się sądy administracyjne, np. NSA w wyroku z 25 kwietnia 2006 r., II FSK 607/05.