Główną zmianą jest to, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej będzie obowiązany wystąpić do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o opinię w zakresie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania lub wystąpienia nadużycia prawa jedynie w przypadku, gdy zagadnienie wyłaniające się na tle stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, przedstawione we wniosku o interpretację, nie było wcześniej przedmiotem opiniowania przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będą odpowiadać zagadnieniu, które było już przedmiotem uzyskanej uprzednio opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, organ interpretacyjny będzie mógł się oprzeć na tej opinii. Opinię wraz z wnioskiem o jej wydanie organ interpretacyjny dołączy do akt sprawy, po usunięciu z nich danych identyfikujących wnioskodawcę i inne podmioty.

Nowelizacja uzupełnia także przepisy dotyczące Rejestru Zastawów Skarbowych, o delegację dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych, umożliwiając powierzenie prowadzenia Rejestru Zastawów Skarbowych organowi Krajowej Administracji Skarbowej innemu niż Szef Krajowej Administracji Skarbowej.

Ponadto jednoznacznie wyłącza stosowanie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie, z którym podmioty reprezentujące Skarb Państwa są obowiązane uzyskać opinię prawną Prokuratorii Generalnej o projektach umów oraz jednostronnych czynności prawnych dokonywanych przez Skarb Państwa, jeżeli wartość przedmiotu czynności prawnej przekracza kwotę 100 mln zł, w stosunku do:

1)    operacji finansowych związanych z wykonywaniem budżetu państwa i budżetu środków europejskich, w tym z zakresu obsługi bankowej;
2)    operacji finansowych w zakresie środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, tj. środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegających zwrotowi środków z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) i innych niepodlegających zwrotowi środków pochodzących ze źródeł zagranicznych;
3)    zaciągania pożyczek i kredytów, emisji skarbowych papierów wartościowych oraz innych operacji związanych bezpośrednio z zarządzaniem państwowym długiem Skarbu Państwa.

W wyniku nowelizacji, wyodrębnienie części budżetu państwa dotyczącej finansowania działalności Krajowej Administracji Skarbowej nastąpi dopiero w budżecie państwa na 2019 r. Do dnia wyodrębnienia takiej części, realizacja działalności Krajowej Administracji Skarbowej będzie się odbywała w ramach dotychczasowych części budżetu państwa.

Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1537) weszła w życie 17.08.2017 r.

 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów