W przedmiotowej sprawie dyrektor izby skarbowej odmówił udostępnienia informacji w zakresie mnożnika kwoty bazowej oraz wysokości pozostałych składników wynagrodzeń (dodatku zadaniowego, dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej, dodatku służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego) przyznanych zastępcy dyrektora izby skarbowej. W ocenie Dyrektora IS, żądane informacje należą do sfery dóbr osobistych podlegających ochronie. Organ nie widzi jednocześnie podstaw do przyznania prymatu informacji publicznej ponad ochronę dóbr osobistych, w przypadku, gdy obydwie te wartości chronione są w równej mierze przez Konstytucję. Minister finansów po rozpatrzeniu odwołania Rady Sekcji Krajowej Pracowników Skarbowych utrzymał w mocy tą decyzję.

W sprawie nie budzi więc wątpliwości to, że zarówno dyrektor izby skarbowej, podobnie jak i minister finansów są podmiotami zobowiązanymi do udzielenia wnioskowanej informacji publicznej, a żądane przez Radę Sekcji Krajowej Pracowników Skarbowych informacje mają charakter publiczny. Sporne natomiast jest to czy informacji tych nie można udostępnić z uwagi na ograniczenia prawa do jej uzyskania.

Sprawa trafiła do WSA w Warszawie. Zdaniem sądu wprawdzie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej ogranicza prawo do informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej, jednak w niniejszej sprawie ograniczenie wynikające z tego przepisu nie może mieć zastosowania, bowiem wniosek dotyczy osoby będącej funkcjonariuszem publicznym. A sąd zgodził się z Radą Sekcji Krajowej Pracowników Skarbowych, że stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej jest stanowiskiem pełnionym przez funkcjonariusza publicznego, który jest zatrudniony w administracji publicznej. Mnożnik kwoty bazowej oraz wysokość pozostałych składników wynagrodzenia otrzymywanych przez tego funkcjonariusza ma bezpośredni związek z pełnioną przez niego funkcją publiczną i jest informacją publiczną podlegającą udostępnieniu, nawet w sytuacji, gdy funkcjonariusz został wskazany we wniosku z imienia i nazwiska.

Wyrok WSA w Warszawie z 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 412/14

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego