Czy jeśli pracownik od 1 stycznia do 23 stycznia przebywał na zwolnieniu lekarskim, a od 24 stycznia nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę i w styczniu miał wypłacony tylko zasiłek chorobowy oraz ekwiwalent kilka dni urlopu, to czy powinien mieć uwzględnione koszty uzyskania przychodów oraz ulgę podatkową, czy nie?
Sama wypłata ekwiwalentu urlopowego oznacza powstanie przychodu ze stosunku pracy, a w konsekwencji powoduje, że powinny być naliczone koszty uzyskania i ulga podatkowa (ta ostatnia przy założeniu, że pracownik złożył PIT-2).
Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f., za dochód będący podstawą ustalania zaliczki na podatek dochodowy uważa się w przypadku stosunku pracy uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu przysługujących pracownikowi kosztów uzyskania (patrz niżej) oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.
Zaliczkę obliczoną w powyższy sposób zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru (PIT-2), w którym stwierdzi, że:
1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać samodzielnie zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 u.p.d.o.f.,
4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.
Oświadczenia PIT-2 nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie.
Zaliczkę obliczoną w sposób powyższy zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika.
Wysokość kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej regulują przepisy art. 22 ust. 2 u.p.d.o.f.
Z powyższego wynika, iż warunkiem potrącania ulgi (1/12 kwoty zmniejszającej podatek) jest uzyskanie przychodu ze stosunku pracy lub zasiłku wypłacanego przez zakład pracy oraz złożenie przez pracownika PIT-2. Jeżeli zatem pracownik złożył ten formularz, zakład pracy powinien potrącać ulgę także w przypadku, gdy pracownik otrzymałby w danym miesiącu np. sam zasiłek lub ekwiwalent za urlop.
Koszty uzyskania przychodów powiązane są natomiast z uzyskiwaniem przychodów ze stosunku pracy. Do przychodów tych zalicza się niewątpliwie ekwiwalent urlopowy, wobec czego wypłata takiego świadczenia powoduje, iż koszty powinny być naliczone.
Kosztów nie nalicza się natomiast, gdy pracownik otrzyma w danym miesiącu wyłącznie zasiłki.
Sama wypłata ekwiwalentu urlopowego oznacza powstanie przychodu ze stosunku pracy, a w konsekwencji powoduje, że powinny być naliczone koszty uzyskania i ulga podatkowa (ta ostatnia przy założeniu, że pracownik złożył PIT-2).
Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f., za dochód będący podstawą ustalania zaliczki na podatek dochodowy uważa się w przypadku stosunku pracy uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu przysługujących pracownikowi kosztów uzyskania (patrz niżej) oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.
Zaliczkę obliczoną w powyższy sposób zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru (PIT-2), w którym stwierdzi, że:
1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać samodzielnie zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 u.p.d.o.f.,
4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.
Oświadczenia PIT-2 nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie.
Zaliczkę obliczoną w sposób powyższy zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika.
Wysokość kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej regulują przepisy art. 22 ust. 2 u.p.d.o.f.
Z powyższego wynika, iż warunkiem potrącania ulgi (1/12 kwoty zmniejszającej podatek) jest uzyskanie przychodu ze stosunku pracy lub zasiłku wypłacanego przez zakład pracy oraz złożenie przez pracownika PIT-2. Jeżeli zatem pracownik złożył ten formularz, zakład pracy powinien potrącać ulgę także w przypadku, gdy pracownik otrzymałby w danym miesiącu np. sam zasiłek lub ekwiwalent za urlop.
Koszty uzyskania przychodów powiązane są natomiast z uzyskiwaniem przychodów ze stosunku pracy. Do przychodów tych zalicza się niewątpliwie ekwiwalent urlopowy, wobec czego wypłata takiego świadczenia powoduje, iż koszty powinny być naliczone.
Kosztów nie nalicza się natomiast, gdy pracownik otrzyma w danym miesiącu wyłącznie zasiłki.