Spółka z o.o. która zwróciła się do fiskusa chciała wiedzieć czy do określenia statusu małego podatnika należy wziąć pod uwagę jedynie przychody ze sprzedaży, której sama dokonuje czy także sprzedaż dokonywaną przez spółkę komandytową, której jest wspólnikiem.

Sama spółka uważa, że w celu ustalenia statusu podmiotu jako małego podatnika może wziąć pod uwagę jedynie przychody ze sprzedaży, jakiej sama dokonuje, co oznacza, że nie jest uwzględniana wysokość przychodów ze sprzedaży dokonywanej przez spółkę komandytową, której jest wspólnikiem. Spółka uważa, że określenie „małego podatnika” zdefiniowane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT wskazujące, że jest to „podatnik, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 EUR”, oznacza zdecydowanie, że mowa jest jedynie o sprzedaży generowanej przez samego podatnika, nie uwzględniając sprzedaży generowanej przez inne podmioty, w których ten podatnika ma udziały (spółki osobowe lub kapitałowe).

Spółka zwróciła uwagę, że ustawodawca nie wskazuje jak rozumieć na gruncie ustawy CIT pojęcie sprzedaży. Według niej pojęcie to obejmuje przychody ze sprzedaży towarów i świadczenia usług. Nie można jednak uznać, że pojęcia przychodu ze sprzedaży i przychodu w rozumieniu ustaw podatkowych są tożsame, gdyż przykładowo w przypadku świadczeń nieopłatnych nie występuje sprzedaż, natomiast powstaje przychód podlegający opodatkowaniu. Dlatego w celu ustalenia, czy dany podmiot jest małym podatnikiem czy nie, powinien podlegać analizie nie cały przychód podatkowy podatnika, lecz jedynie przychód ze sprzedaży. Według spółki przy obliczaniu powyższego limitu należałoby więc uwzględnić przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Podsumowując, spółka uznała, że w celu ustalenia statusu podmiotu, jako małego podatnika, należy wziąć pod uwagę jedynie przychody ze sprzedaży dokonywanej przez samego podatnika, natomiast sprzedaż dokonywana przez spółkę komandytową, której jest wspólnikiem i późniejsza wypłata z zysku tej spółki jest wyłączona dla tego celu i nie powinna być brana pod uwagę przy odpowiednich wyliczeniach.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej się nie zgodził. Podkreśli, że dochody spółek osobowych (w tym m.in. spółek komandytowych), przypisuje się wspólnikom tych spółek proporcjonalnie do posiadanych w nich udziałów. Wypracowany zysk nie jest bezpośrednio opodatkowany podatkiem dochodowym na poziomie spółek. Podatnikami podatku dochodowego są bowiem odrębnie wszyscy wspólnicy, a opodatkowaniu podlega dochód uzyskiwany przez każdego ze wspólników z osobna. W istocie zatem, dochody osoby prawnej (np. spółki z o. o.) z udziałów w spółce komandytowej pochodzą ze sprzedaży prowadzonej przez spółkę komandytową, która podatkowo jednak zaliczana jest do działalności gospodarczej spółki z o.o.

W konsekwencji, dla potrzeb ustalenia statusu „małego podatnika” należy brać pod uwagę wartość całej sprzedaży, dokonywanej przez spółkę, która w rozpatrywanej sprawie jest podatnikiem zarówno w odniesieniu do wypracowanego przez siebie dochodu (opodatkowanie na poziomie samej spółki), jak i w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży dokonywanej przez spółkę komandytową, proporcjonalnie do posiadanych w niej udziałów (opodatkowanie na poziomie wspólników spółki komandytowej).

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2017 r., sygn. akt 2461-IBPB-1-3.4510.19.2017.1.TS, LEX nr 342993